۵ خصوصیت افرادی که از زمان عاقلانه استفاده میکنند چیست؟
نظارت رو زمان احتمالا بزرگترین مسئولیت یه رهبره. پیتر دراکر میگه: “هیچی به اندازه توجه عاشقانه به زمان، مدیرهای تاثیرگذار رو متمایز نمیکنه. ما چطور دقیقههای باارزشی که داریم رو به حداکثر برسونیم؟ ۵ ویژگی افرادی که از وقتشون عاقلانه استفاده میکنن رو در این مقاله یاد بگیرین و دنبال کنین.
زمان گرانبهاست.
از مربیای بپرسین که توی ثانیههای پایانی مسابقه تیمش داره میبازه. از مامور کنترل ترافیک هوایی که مسئول برنامهریزی پروازها و فرودهای یه فرودگاه بزرگه بپرسین. از گزارشگر اخباری که یه خبر فوری از آسوشیتد پرس دریافت کرده بپرسین. از بیمار سرطانیای که تازه فهمیده فقط دو ماه از زندگیش مونده بپرسین.
مدیریت زمان یه کار ضد و نقیضه. زمان از کنترل ما خارجه و ساعت بیاعتنا به اینکه ما چطوری داریم زندگی میکنیم تیک تاک میکنه. مدیریت اولویتها راهی برای به حداکثر رسوندن زمانی که داریم هست. روزهای ما مثل چمدانهای یکسان هستن- همه اندازه هم- اما بعضی افراد میتونن بیشتر از بقیه وسیله توی اون چمدون بذارن. هیچکس توانایی جادویی بیشتر کردن زمان رو نداره. اما اگر زندگیامون جهت داشته باشه، میتونیم از لحظههایی که بهمون داده شده بیشترین استفاده رو بکنیم.
۱- هدفمند هستن
افرادی که از وقتشون عاقلانه استفاده می کنن زمانشون رو روی فعالیتهایی صرف میکنن که باعث پیشرفت هدف کلی زندگیشون میشه. افراد با کنترل دائم وقت و انرژیشون برای یه هدف اساسی، میتونن کاملا توانایی بالقوهشون تحقق ببخشن.
ما بدون یه هدف بزرگ نمیتونیم به اوج کارایی برسیم. هدف به تمام کارهایی که ما انجام میدیم روح میده. درواقع، باور من اینه که دو روز بزرگ تو زندگی هر شخصی وجود داره، یکی روزی که متولد میشه و دیگری روزی که کشف میکنه هدف از بهدنیا اومدنش چی بوده. آشکار کردن هدف به تصفیه شور و اشتیاق ، متمرکز کردن تلاشها و افزایش تعهدات کمک میکنه. نتیجه افزاینده، بیشتر شدن تعداد دستاوردهاست.
۲- به ارزشها متعهدن
افرادی که از زمان درست استفاده میکنن، با مقدار زمانی که روی هرچیزی صرف میکنن ارزشهاشون رو تایید میکنن. با عمل کردن طبق باوراشون اونها به احساس رضایت میرسن. عدم موفقیت توی شناسایی ارزشها باعث میشه انسان تبدیل به موجودیت بیهدفی بشه که بدون اینکه بدونه چی براش مهمه فقط توی زندگی جلو میره. واضح شدن ارزشها مثل نور یه فانوس دریاییه که راه رو از بین فراز و نشیبهای زندگی هدایت میکنه.
وقتی این رو به یه سازمان بسط بدیم، ارزشها حس یه هدف بزرگتر رو القاء میکنن. باعث میشن کار ارزشمند بشه. توی یه سازمان، اگه دیدگاه عقل باشه و ماموریت قلب، اونوقت ارزشها حکم روح رو دارن. ارزشها به کارها و معاملات روزمره یه سازمان معنا میبخشن.
۳- با نقاط قوتشون هماهنگ هستن
افرادی که از زمان درست استفاده میکنن با نقاط قوتشون هماهنگن. با انجام این کار اونا بیشترین تاثیر رو دارن. مردم برای کار متوسط چیزی پرداخت نمیکنن. اگه سطح مهارتتون توی یه کاری ۲ هست، برای بهتر شدن زمانتون رو تلف نکنین. چون احتمالا هرگز بالاتر از ۴ نمیرین. هر چند، اگه تو زمینهای نمره ۷ هستین، رو اون مهارت تمرکز کنین، چون وقتی ۹ بشین، به سطح کمیابی از مهارت رسیدین.
همونطور که جیم ساندبرگ میگه: “یگانگی خودتون رو کشف کنین، اونوقت خودتون رو برای بهترکردنش تربیت کنین.” همه شما یهسری مهارتها و استعدادها دارین. پیداشون کنین، اصلاحشون کنین و بذارین شما رو به طرف موفقیت سوق بدن.
۴- شادمانی رو انتخاب میکنن
افرادی که از زمان درست استفاده میکنن با اولویت دادن به روابط و تفریحاتشون، شادمانی رو انتخاب میکنن. در حالی که انتخاب شادمانی ممکنه ساده و بدیهی به نظر برسه، اما افراد خیلی زیادی سعی میکنن خودشونو ثابت کنن و به ارزشمندی خودشون اعتبار ببخشن. این افراد دنبال قدرت و اعتبار میرن و درطی این مسیر ، رفاقتهاشون از بین میره، خانوادهشون نادیده گرفته میشه و همه تعطیلات رو فقط کار میکنن. و در نهایت، هر موفقیتی که به دست میارن دستاوردهایی پوچ توی تنهاییه .
خانواده و رفاقت دو تا از بهترین آسون کنندههای شادمانی هستن. اولویتبندی زمان برای بهتر کردن رابطهها، مهر ضمانت یه رهبر سالمه. همینطور، برنامه ریزی اوقات فراغت با استرس مبارزه میکنه و باعث میشه ما با سرگرمیهایی که برامون لذتبخش هستن شاد باشیم. در نهایت، شادی یه حس درونیه. ما انقدر عاقل هستیم که با خانواده، دوستان و سرگرمی دور خودمون رو پر کنیم، اما درنهایت خودمون هستیم که واکنش درونمون رو برای افراد و شرایط زندگیمون تعیین میکنیم.
۵- بقیه رو مجهز میکنن
افرادی که از زمان صحیح استفاده میکنن دیگران رو مجهز میکنن تا بهرهوریشون تقویت بشه. اونها محدودیتهای دستاورد فردی رو درک میکنن،برای همین تیمهایی رو تشکیل میدن تا تاثیرشون رو توسعه بدن . افرادی که زمان رو عاقلانه صرف میکنن ، با ایجاد حلقهای از رهبرها و سرمایهگذاری روی اونها، تاثیرشون رو چند برابر میکنن.
مجهزکنندهها درک میکنن که میراثها به وسیله انسانها منتقل میشن ، نه با افتخارات. اونها خودشون رو تو زندگی دیگران وارد میکنن و تاثیر رهبریشون رو روی افرادی که بهشون اموزش دادن و براشون مربیگری کردن میببین. تجهیزکنندهها به دنبال این هستن که تاثیری ادامهدار ایجاد کنن ، برای همین از موفقیت جانشینانشون نفع میبرن.
هر چقدر هم که بخوایم بازم نمیتونیم وقت بیشتری داشته باشیم –زمان یه منبع محدود و دائما رو به کاهشه- اما میتونیم یاد بگیریم عاقلانه مصرفش کنیم.
منبع: success.com